Najlepsza i najpopularniejsza operetka Emmericha Kalmana i jedna z najczęściej wystawianych na światowych scenach muzycznych, w której przebój goni przebój, a barwne frazy muzyczne przeplatają się z dynamicznymi układami baletowymi. Któż nie zanuci pochodzących z niej przebojowych melodii. Sylwia Varescu jest gwiazdą kabaretu . Żegna się ze sceną, bowiem jeszcze tej nocy ma zamiar wyjechać do Ameryki . Hrabia Antoni Doweyko i jego przyjaciel - senator Gomulicki, zwany w gronie przyjaciół Lolkiem, są stałymi bywalcami kabaretu i wielbicielami jego gwiazdek ('Artystki, artystki, artystki z variete nie biorą miłości zbyt tragicznie?'). Wspólnie zastanawiają się jednak, jak na wyjazd Sylwii zareaguje młody książę Edwin. Niczego nie świadomy arystokrata jest bowiem zakochany w Sylwii. Ojciec Edwina - stary książę Dowgiałło-Różycki - stanowczo sprzeciwia się romansowi syna z 'szansonistką' i za pośrednictwem porucznika swego pułku , Jędrzeja Leliwy, wzywa go do natychmiastowego powrotu do narzeczonej - hrabianki A astazji Pomarnackiej. Edwin nie traktuje poważnie owych zaręczyn i przesiaduje w kabarecie, chcąc pozostać jak najbliżej ukochanej i nie dopuścić do jej wyjazdu. Zdesperowany ,prosi Sylwię o rękę i podpisuje w obecności notariusza zobowiązanie, iż ożeni się z nią w ciągu najbliższych tygodni. Oszołomiona Sylwia odwołuje amerykańskie tournée. Zjawia się Antoni Doweyko, ze zdumieniem dowiaduje się o zaręczynach i odwołanym wyjeździe Sylwii. Ma dla niej niemiłą wiadomość: jej ukochany jest już zaręczony z inną... Rozgoryczona Sylwia decyduje się wyjechać do Ameryki. ,

Bo to jest miłość. I. Kálmán - Księżniczka Czardasza.

Zapraszamy Państwa na najbardziej znaną i lubianą operetkę Imre Kálmána, która od czasu swojej premiery w Wiedniu 1915 r. bawi do dziś. To historia miłosna Sylvy (artystki variétés) i Edwina (księcia Lippert Weylersheim) przedstawiona komediowo na tle melodii okraszonych węgierskimi rytmami czardaszów, gdzie przebój "goni" przebój, a muzyka zachęca do tańca, nie tylko tancerzy na scenie, ale również widzów. W naszej inscenizacji zabieramy widownię w lata 30-te XX wieku, gdzie w klimacie filmów ze Starego Kina.

Księżniczka czardasza (niem. Die Csárdásfürstin) - operetka Imre Kálmána w trzech aktach. Libretto zostało napisane przez Leo Steina i Bélę Jenbacha. Po sukcesie debiutanckich Manewrów jesiennych (1909) i Króla skrzypków (1912) Kálmán mógł liczyć na współpracę z najwybitniejszymi librecistami wiedeńskimi. W 1914 roku Leo Stein i Béla Jenbach przedstawili mu libretto osnute wokół miłości syna arystokratycznej rodziny austriackiej zbliżonej do dworu cesarskiego do szansonistki z budapeszteńskiego teatrzyku. Pierwotnie utwór miał nosić tytuł Niech żyje miłość. Imre Kálmán pracował nad muzyką w Bad Ischl, w Willi Różanej, gdzie wcześniej bywali Giacomo Meyerbeer, Johannes Brahms, Franz Lehár. Pracę przerwał mu najpierw wybuch wojny, a później tragiczna śmierć brata Beli. Operetka miała premierę 13 listopada 1915 roku na scenie Johan-Strauss Theater. Była grana przez cały rok 1916 w sumie około 500 razy. Sukces wiedeński pociągnął za sobą tryumf na scenach europejskich, choć już głównie po wojnie: w 1917 roku w Warszawie, w 1921 - w Londynie, w 1930 - w Paryżu i w 1931 - w Berlinie.

Wykonawcy:
Sylva - Barbara Lewicka
Edwin - Przemek Radziszewski
Boni - Grzegorz Piotr Kołodziej
Feri - Marcin Miloch
Stasi - Magdalena Czerwińska
Prowadzenie koncertu i narracja - Anna Fedyniak-Kołodziej
Bałtycka Filharmonia Młodych pod dyr. Sylwii Janiak