| Pon | Wto | Śro | Czw | Pią | Sob | Nie |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | ||
Bałtyk i nie tylko. Opowieść o malarstwie marynistycznym
spotkania i wykłady
22 stycznia (środa) o godz. 18:00 w filii nr 7 (pl. Matki Teresy 8) dr hab. Barbara Ochendowska-Grzelak z Instytutu Historycznego Uniwersytetu Szczecińskiego wygłosi wykład dotyczący przedstawiania Morza Bałtyckiego w malarstwie.
Ukazywanie morza w malarstwie to marynistystyka lub marina.
Gatunek wyodrębnił się z rozwijającego się od czasu renesansu malarstwa pejzażowego. Morze pojawiało się w obrazach już wcześniej jako tło w scenach mitologicznych i biblijnych. Ukazywano je też jako scenerię historycznych bitew morskich.
Od XVII wieku w Holandii rozwija się malarstwo, którego podstawowym tematem jest żywioł morza. Większe zainteresowanie Bałtykiem jako motywem w sztuce przypada na czas XIX stulecia. Jednym z twórców, którzy poświęcili temu wiele uwagi jest urodzony w Greifswaldzie Caspar David Friedrich (1774-1840). Morze i motywy z nim związane mają w jego twórczości znaczenie symboliczne, filozoficzne, określają miejsce człowieka w naturze.
Z drugiej przedstawienia te stają się okazją do rozwiązywania malarskich problemów ujęcia zmieniającego się światła i barw przyrody.
Nieco później, ale jeszcze w XIX stuleciu i w początkach XX wieku, nad Bałtyk w poszukiwaniu natchnienia przyjeżdżają twórcy polscy na przykład Ferdynand Ruszczyc (1870-1936). Temat stał się popularny w okresie międzywojnia po uzyskaniu niepodległości i dostępu do morza. Motyw Bałtyku podejmowany jest też przez twórców po II wojnie światowej, którzy często nadają mu syntetyczne, abstrakcyjne formy.
dr hab. Barbara Ochendowska-Grzelak
Absolwentka historii sztuki na UAM w Poznaniu. Początki pracy zawodowej w Zakładzie Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa UMK w Toruniu, a następnie – do dzisiaj – pracownik naukowo-dydaktyczny Uniwersytetu Szczecińskiego. Zainteresowania badawcze skupione
na problematyce historii ochrony dóbr kultury, zwłaszcza jej początków na Pomorzu Zachodnim.
Tej tematyce poświęciła rozprawę doktorską (Uniwersytet Szczeciński) i habilitacyjną (UAM Poznań). Przedmiotem jej zainteresowań jest także dawna literatura podróżnicza,
a zwłaszcza ta, która dotyczy Pomorza, oraz sztuka na dworze Gryfitów.
Partnerem cyklu jest Instytut Historyczny Uniwersytetu Szczecińskiego.
Ukazywanie morza w malarstwie to marynistystyka lub marina.
Gatunek wyodrębnił się z rozwijającego się od czasu renesansu malarstwa pejzażowego. Morze pojawiało się w obrazach już wcześniej jako tło w scenach mitologicznych i biblijnych. Ukazywano je też jako scenerię historycznych bitew morskich.
Od XVII wieku w Holandii rozwija się malarstwo, którego podstawowym tematem jest żywioł morza. Większe zainteresowanie Bałtykiem jako motywem w sztuce przypada na czas XIX stulecia. Jednym z twórców, którzy poświęcili temu wiele uwagi jest urodzony w Greifswaldzie Caspar David Friedrich (1774-1840). Morze i motywy z nim związane mają w jego twórczości znaczenie symboliczne, filozoficzne, określają miejsce człowieka w naturze.
Z drugiej przedstawienia te stają się okazją do rozwiązywania malarskich problemów ujęcia zmieniającego się światła i barw przyrody.
Nieco później, ale jeszcze w XIX stuleciu i w początkach XX wieku, nad Bałtyk w poszukiwaniu natchnienia przyjeżdżają twórcy polscy na przykład Ferdynand Ruszczyc (1870-1936). Temat stał się popularny w okresie międzywojnia po uzyskaniu niepodległości i dostępu do morza. Motyw Bałtyku podejmowany jest też przez twórców po II wojnie światowej, którzy często nadają mu syntetyczne, abstrakcyjne formy.
dr hab. Barbara Ochendowska-Grzelak
Absolwentka historii sztuki na UAM w Poznaniu. Początki pracy zawodowej w Zakładzie Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa UMK w Toruniu, a następnie – do dzisiaj – pracownik naukowo-dydaktyczny Uniwersytetu Szczecińskiego. Zainteresowania badawcze skupione
na problematyce historii ochrony dóbr kultury, zwłaszcza jej początków na Pomorzu Zachodnim.
Tej tematyce poświęciła rozprawę doktorską (Uniwersytet Szczeciński) i habilitacyjną (UAM Poznań). Przedmiotem jej zainteresowań jest także dawna literatura podróżnicza,
a zwłaszcza ta, która dotyczy Pomorza, oraz sztuka na dworze Gryfitów.
Partnerem cyklu jest Instytut Historyczny Uniwersytetu Szczecińskiego.
Bałtyk i nie tylko. Opowieść o malarstwie marynistycznym
spotkania i wykłady
22 stycznia (środa) o godz. 18:00 w filii nr 7 (pl. Matki Teresy 8) dr hab. Barbara Ochendowska-Grzelak z Instytutu Historycznego Uniwersytetu Szczecińskiego wygłosi wykład dotyczący przedstawiania Morza Bałtyckiego w malarstwie.
Ukazywanie morza w malarstwie to marynistystyka lub marina.
Gatunek wyodrębnił się z rozwijającego się od czasu renesansu malarstwa pejzażowego. Morze pojawiało się w obrazach już wcześniej jako tło w scenach mitologicznych i biblijnych. Ukazywano je też jako scenerię historycznych bitew morskich.
Od XVII wieku w Holandii rozwija się malarstwo, którego podstawowym tematem jest żywioł morza. Większe zainteresowanie Bałtykiem jako motywem w sztuce przypada na czas XIX stulecia. Jednym z twórców, którzy poświęcili temu wiele uwagi jest urodzony w Greifswaldzie Caspar David Friedrich (1774-1840). Morze i motywy z nim związane mają w jego twórczości znaczenie symboliczne, filozoficzne, określają miejsce człowieka w naturze.
Z drugiej przedstawienia te stają się okazją do rozwiązywania malarskich problemów ujęcia zmieniającego się światła i barw przyrody.
Nieco później, ale jeszcze w XIX stuleciu i w początkach XX wieku, nad Bałtyk w poszukiwaniu natchnienia przyjeżdżają twórcy polscy na przykład Ferdynand Ruszczyc (1870-1936). Temat stał się popularny w okresie międzywojnia po uzyskaniu niepodległości i dostępu do morza. Motyw Bałtyku podejmowany jest też przez twórców po II wojnie światowej, którzy często nadają mu syntetyczne, abstrakcyjne formy.
dr hab. Barbara Ochendowska-Grzelak
Absolwentka historii sztuki na UAM w Poznaniu. Początki pracy zawodowej w Zakładzie Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa UMK w Toruniu, a następnie – do dzisiaj – pracownik naukowo-dydaktyczny Uniwersytetu Szczecińskiego. Zainteresowania badawcze skupione
na problematyce historii ochrony dóbr kultury, zwłaszcza jej początków na Pomorzu Zachodnim.
Tej tematyce poświęciła rozprawę doktorską (Uniwersytet Szczeciński) i habilitacyjną (UAM Poznań). Przedmiotem jej zainteresowań jest także dawna literatura podróżnicza,
a zwłaszcza ta, która dotyczy Pomorza, oraz sztuka na dworze Gryfitów.
Partnerem cyklu jest Instytut Historyczny Uniwersytetu Szczecińskiego.
Ukazywanie morza w malarstwie to marynistystyka lub marina.
Gatunek wyodrębnił się z rozwijającego się od czasu renesansu malarstwa pejzażowego. Morze pojawiało się w obrazach już wcześniej jako tło w scenach mitologicznych i biblijnych. Ukazywano je też jako scenerię historycznych bitew morskich.
Od XVII wieku w Holandii rozwija się malarstwo, którego podstawowym tematem jest żywioł morza. Większe zainteresowanie Bałtykiem jako motywem w sztuce przypada na czas XIX stulecia. Jednym z twórców, którzy poświęcili temu wiele uwagi jest urodzony w Greifswaldzie Caspar David Friedrich (1774-1840). Morze i motywy z nim związane mają w jego twórczości znaczenie symboliczne, filozoficzne, określają miejsce człowieka w naturze.
Z drugiej przedstawienia te stają się okazją do rozwiązywania malarskich problemów ujęcia zmieniającego się światła i barw przyrody.
Nieco później, ale jeszcze w XIX stuleciu i w początkach XX wieku, nad Bałtyk w poszukiwaniu natchnienia przyjeżdżają twórcy polscy na przykład Ferdynand Ruszczyc (1870-1936). Temat stał się popularny w okresie międzywojnia po uzyskaniu niepodległości i dostępu do morza. Motyw Bałtyku podejmowany jest też przez twórców po II wojnie światowej, którzy często nadają mu syntetyczne, abstrakcyjne formy.
dr hab. Barbara Ochendowska-Grzelak
Absolwentka historii sztuki na UAM w Poznaniu. Początki pracy zawodowej w Zakładzie Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa UMK w Toruniu, a następnie – do dzisiaj – pracownik naukowo-dydaktyczny Uniwersytetu Szczecińskiego. Zainteresowania badawcze skupione
na problematyce historii ochrony dóbr kultury, zwłaszcza jej początków na Pomorzu Zachodnim.
Tej tematyce poświęciła rozprawę doktorską (Uniwersytet Szczeciński) i habilitacyjną (UAM Poznań). Przedmiotem jej zainteresowań jest także dawna literatura podróżnicza,
a zwłaszcza ta, która dotyczy Pomorza, oraz sztuka na dworze Gryfitów.
Partnerem cyklu jest Instytut Historyczny Uniwersytetu Szczecińskiego.