| Pon | Wto | Śro | Czw | Pią | Sob | Nie |
1 |
||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |||||
Parkowe skarby Pomorza [Pomerania incognita]
spotkania i wykłady
4 grudnia (środa) o godz. 18:00 podczas ostatniego w tym roku spotkania w cyklu [Pomerania incognita] wykład w filii nr 7 (pl. Matki Teresy z Kalkuty 8) wygłosi dr hab. Zbigniew Sobisz.
Tematem wystąpienia będzie specyfika założeń dworskich, czyli charakterystycznych elementów krajobrazu kulturowego wsi pomorskiej, powstających już od przełomu XV/XVI wieku.
Na terenie Pomorza większość wsi swój rodowód wywodzi z wieków średnich i stanowiła uposażenie powstających kościołów, klasztorów, bądź lenno miejscowej, pomorskiej szlachty lub szlachty przybyłej z obszaru dzisiejszych Niemiec w XVIII wieku. Do rodzin rycerskich o niemieckim rodowodzie zaliczyć należy rodziny, m.in.: von Behr, von Below, von Blanckenburg, von Dűring, von Eberstein, von Glasenapp, von Heydebreck, von Hindenburg, von Manteuffel, von Osten, von Wedel.
Parki dworskie mają jednak swój niezaprzeczalny urok, który fascynuje i pozwala na chwilę przenieść się w zamierzchłe czasy, dlatego też potrzebna jest im natychmiastowa pomoc. Jest na szczęście też spora grupa obiektów, która odzyskała świetność sprzed wieków i przyciąga dziś odwiedzających nie tylko z kraju, ale i z zagranicy tworząc wspólnie popularny produkt turystyczny.
Badania terenowe 309 założeń dworsko-parkowych wykonano od maja do września w latach 2018-2023 w obrębie mezoregionów fizyczno-geograficznych: Równiny Białogardzkiej, Równiny Gryfickiej, Pojezierza Bytowskiego, Pojezierza Drawskiego, Pojezierza Szczecineckiego i Wybrzeża Koszalińskiego oraz na terenie 19 gmin: Barwice, Białogard, Biesiekierz, Bobolice, Borne Sulinowo, Dygowo, Gościno, Grzmiąca, Karlino, Kołobrzeg, Połczyn-Zdrój, Rąbino, Rymań, Siemyśl, Sławoborze, Szczecinek, Świeszyno, Tychowo i Ustronie Morskie.
Dr hab. Zbigniew Sobisz prof. UP
Tytuł doktora uzyskał w 1997 roku za pracę Zróżnicowanie zbiorowisk segetalnych na tle warunków siedliskowych pól północnej części Pojezierza Krajeńskiego. W 2013 roku stopień doktora habilitowanego uzyskał za monografię Zróżnicowanie szaty roślinnej biotopów śródpolnych i pól Pobrzeża Koszalińskiego.
Przedmiotem zainteresowań są przede wszystkim: flora synantropijna Pomorza – szczególnie rośliny inwazyjne oraz flora naczyniowa parków podworskich i cmentarzy. Autor lub współautor 5 książek i 253 publikacji naukowych. Od 2005 roku kurator Herbarium Slupensis SLTC przy Instytucie Biologii Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku oraz kierownik Zakładu Botaniki i Ochrony Przyrody. Opiekun Koła Naukowego Botaników, członek Polskiego Towarzystwa Botanicznego, Instytutu Kaszubskiego, Stowarzyszenia Muzeów Uczelnianych oraz wiceprezes Polskiego Towarzystwa Dendrologicznego.
Autor monografii Zróżnicowanie szaty roślinnej biotopów śródpolnych i pól Pobrzeża Koszalińskiego (2012). Współautor monografii Zabytkowe parki podworskie Pomorza Środkowego (2005, 2010), Zabytkowe parki dworskie i folwarczne Dorzecza Parsęty (2019), Wymarłe, ginące i chronione rośliny naczyniowe w zbiorach Herbarium Slupensis z lat 1875-1943 (2022), Parki dworskie Dorzecza Parsęty (2024).
Tematem wystąpienia będzie specyfika założeń dworskich, czyli charakterystycznych elementów krajobrazu kulturowego wsi pomorskiej, powstających już od przełomu XV/XVI wieku.
Na terenie Pomorza większość wsi swój rodowód wywodzi z wieków średnich i stanowiła uposażenie powstających kościołów, klasztorów, bądź lenno miejscowej, pomorskiej szlachty lub szlachty przybyłej z obszaru dzisiejszych Niemiec w XVIII wieku. Do rodzin rycerskich o niemieckim rodowodzie zaliczyć należy rodziny, m.in.: von Behr, von Below, von Blanckenburg, von Dűring, von Eberstein, von Glasenapp, von Heydebreck, von Hindenburg, von Manteuffel, von Osten, von Wedel.
Parki dworskie mają jednak swój niezaprzeczalny urok, który fascynuje i pozwala na chwilę przenieść się w zamierzchłe czasy, dlatego też potrzebna jest im natychmiastowa pomoc. Jest na szczęście też spora grupa obiektów, która odzyskała świetność sprzed wieków i przyciąga dziś odwiedzających nie tylko z kraju, ale i z zagranicy tworząc wspólnie popularny produkt turystyczny.
Badania terenowe 309 założeń dworsko-parkowych wykonano od maja do września w latach 2018-2023 w obrębie mezoregionów fizyczno-geograficznych: Równiny Białogardzkiej, Równiny Gryfickiej, Pojezierza Bytowskiego, Pojezierza Drawskiego, Pojezierza Szczecineckiego i Wybrzeża Koszalińskiego oraz na terenie 19 gmin: Barwice, Białogard, Biesiekierz, Bobolice, Borne Sulinowo, Dygowo, Gościno, Grzmiąca, Karlino, Kołobrzeg, Połczyn-Zdrój, Rąbino, Rymań, Siemyśl, Sławoborze, Szczecinek, Świeszyno, Tychowo i Ustronie Morskie.
Dr hab. Zbigniew Sobisz prof. UP
Tytuł doktora uzyskał w 1997 roku za pracę Zróżnicowanie zbiorowisk segetalnych na tle warunków siedliskowych pól północnej części Pojezierza Krajeńskiego. W 2013 roku stopień doktora habilitowanego uzyskał za monografię Zróżnicowanie szaty roślinnej biotopów śródpolnych i pól Pobrzeża Koszalińskiego.
Przedmiotem zainteresowań są przede wszystkim: flora synantropijna Pomorza – szczególnie rośliny inwazyjne oraz flora naczyniowa parków podworskich i cmentarzy. Autor lub współautor 5 książek i 253 publikacji naukowych. Od 2005 roku kurator Herbarium Slupensis SLTC przy Instytucie Biologii Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku oraz kierownik Zakładu Botaniki i Ochrony Przyrody. Opiekun Koła Naukowego Botaników, członek Polskiego Towarzystwa Botanicznego, Instytutu Kaszubskiego, Stowarzyszenia Muzeów Uczelnianych oraz wiceprezes Polskiego Towarzystwa Dendrologicznego.
Autor monografii Zróżnicowanie szaty roślinnej biotopów śródpolnych i pól Pobrzeża Koszalińskiego (2012). Współautor monografii Zabytkowe parki podworskie Pomorza Środkowego (2005, 2010), Zabytkowe parki dworskie i folwarczne Dorzecza Parsęty (2019), Wymarłe, ginące i chronione rośliny naczyniowe w zbiorach Herbarium Slupensis z lat 1875-1943 (2022), Parki dworskie Dorzecza Parsęty (2024).
Parkowe skarby Pomorza [Pomerania incognita]
spotkania i wykłady
4 grudnia (środa) o godz. 18:00 podczas ostatniego w tym roku spotkania w cyklu [Pomerania incognita] wykład w filii nr 7 (pl. Matki Teresy z Kalkuty 8) wygłosi dr hab. Zbigniew Sobisz.
Tematem wystąpienia będzie specyfika założeń dworskich, czyli charakterystycznych elementów krajobrazu kulturowego wsi pomorskiej, powstających już od przełomu XV/XVI wieku.
Na terenie Pomorza większość wsi swój rodowód wywodzi z wieków średnich i stanowiła uposażenie powstających kościołów, klasztorów, bądź lenno miejscowej, pomorskiej szlachty lub szlachty przybyłej z obszaru dzisiejszych Niemiec w XVIII wieku. Do rodzin rycerskich o niemieckim rodowodzie zaliczyć należy rodziny, m.in.: von Behr, von Below, von Blanckenburg, von Dűring, von Eberstein, von Glasenapp, von Heydebreck, von Hindenburg, von Manteuffel, von Osten, von Wedel.
Parki dworskie mają jednak swój niezaprzeczalny urok, który fascynuje i pozwala na chwilę przenieść się w zamierzchłe czasy, dlatego też potrzebna jest im natychmiastowa pomoc. Jest na szczęście też spora grupa obiektów, która odzyskała świetność sprzed wieków i przyciąga dziś odwiedzających nie tylko z kraju, ale i z zagranicy tworząc wspólnie popularny produkt turystyczny.
Badania terenowe 309 założeń dworsko-parkowych wykonano od maja do września w latach 2018-2023 w obrębie mezoregionów fizyczno-geograficznych: Równiny Białogardzkiej, Równiny Gryfickiej, Pojezierza Bytowskiego, Pojezierza Drawskiego, Pojezierza Szczecineckiego i Wybrzeża Koszalińskiego oraz na terenie 19 gmin: Barwice, Białogard, Biesiekierz, Bobolice, Borne Sulinowo, Dygowo, Gościno, Grzmiąca, Karlino, Kołobrzeg, Połczyn-Zdrój, Rąbino, Rymań, Siemyśl, Sławoborze, Szczecinek, Świeszyno, Tychowo i Ustronie Morskie.
Dr hab. Zbigniew Sobisz prof. UP
Tytuł doktora uzyskał w 1997 roku za pracę Zróżnicowanie zbiorowisk segetalnych na tle warunków siedliskowych pól północnej części Pojezierza Krajeńskiego. W 2013 roku stopień doktora habilitowanego uzyskał za monografię Zróżnicowanie szaty roślinnej biotopów śródpolnych i pól Pobrzeża Koszalińskiego.
Przedmiotem zainteresowań są przede wszystkim: flora synantropijna Pomorza – szczególnie rośliny inwazyjne oraz flora naczyniowa parków podworskich i cmentarzy. Autor lub współautor 5 książek i 253 publikacji naukowych. Od 2005 roku kurator Herbarium Slupensis SLTC przy Instytucie Biologii Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku oraz kierownik Zakładu Botaniki i Ochrony Przyrody. Opiekun Koła Naukowego Botaników, członek Polskiego Towarzystwa Botanicznego, Instytutu Kaszubskiego, Stowarzyszenia Muzeów Uczelnianych oraz wiceprezes Polskiego Towarzystwa Dendrologicznego.
Autor monografii Zróżnicowanie szaty roślinnej biotopów śródpolnych i pól Pobrzeża Koszalińskiego (2012). Współautor monografii Zabytkowe parki podworskie Pomorza Środkowego (2005, 2010), Zabytkowe parki dworskie i folwarczne Dorzecza Parsęty (2019), Wymarłe, ginące i chronione rośliny naczyniowe w zbiorach Herbarium Slupensis z lat 1875-1943 (2022), Parki dworskie Dorzecza Parsęty (2024).
Tematem wystąpienia będzie specyfika założeń dworskich, czyli charakterystycznych elementów krajobrazu kulturowego wsi pomorskiej, powstających już od przełomu XV/XVI wieku.
Na terenie Pomorza większość wsi swój rodowód wywodzi z wieków średnich i stanowiła uposażenie powstających kościołów, klasztorów, bądź lenno miejscowej, pomorskiej szlachty lub szlachty przybyłej z obszaru dzisiejszych Niemiec w XVIII wieku. Do rodzin rycerskich o niemieckim rodowodzie zaliczyć należy rodziny, m.in.: von Behr, von Below, von Blanckenburg, von Dűring, von Eberstein, von Glasenapp, von Heydebreck, von Hindenburg, von Manteuffel, von Osten, von Wedel.
Parki dworskie mają jednak swój niezaprzeczalny urok, który fascynuje i pozwala na chwilę przenieść się w zamierzchłe czasy, dlatego też potrzebna jest im natychmiastowa pomoc. Jest na szczęście też spora grupa obiektów, która odzyskała świetność sprzed wieków i przyciąga dziś odwiedzających nie tylko z kraju, ale i z zagranicy tworząc wspólnie popularny produkt turystyczny.
Badania terenowe 309 założeń dworsko-parkowych wykonano od maja do września w latach 2018-2023 w obrębie mezoregionów fizyczno-geograficznych: Równiny Białogardzkiej, Równiny Gryfickiej, Pojezierza Bytowskiego, Pojezierza Drawskiego, Pojezierza Szczecineckiego i Wybrzeża Koszalińskiego oraz na terenie 19 gmin: Barwice, Białogard, Biesiekierz, Bobolice, Borne Sulinowo, Dygowo, Gościno, Grzmiąca, Karlino, Kołobrzeg, Połczyn-Zdrój, Rąbino, Rymań, Siemyśl, Sławoborze, Szczecinek, Świeszyno, Tychowo i Ustronie Morskie.
Dr hab. Zbigniew Sobisz prof. UP
Tytuł doktora uzyskał w 1997 roku za pracę Zróżnicowanie zbiorowisk segetalnych na tle warunków siedliskowych pól północnej części Pojezierza Krajeńskiego. W 2013 roku stopień doktora habilitowanego uzyskał za monografię Zróżnicowanie szaty roślinnej biotopów śródpolnych i pól Pobrzeża Koszalińskiego.
Przedmiotem zainteresowań są przede wszystkim: flora synantropijna Pomorza – szczególnie rośliny inwazyjne oraz flora naczyniowa parków podworskich i cmentarzy. Autor lub współautor 5 książek i 253 publikacji naukowych. Od 2005 roku kurator Herbarium Slupensis SLTC przy Instytucie Biologii Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku oraz kierownik Zakładu Botaniki i Ochrony Przyrody. Opiekun Koła Naukowego Botaników, członek Polskiego Towarzystwa Botanicznego, Instytutu Kaszubskiego, Stowarzyszenia Muzeów Uczelnianych oraz wiceprezes Polskiego Towarzystwa Dendrologicznego.
Autor monografii Zróżnicowanie szaty roślinnej biotopów śródpolnych i pól Pobrzeża Koszalińskiego (2012). Współautor monografii Zabytkowe parki podworskie Pomorza Środkowego (2005, 2010), Zabytkowe parki dworskie i folwarczne Dorzecza Parsęty (2019), Wymarłe, ginące i chronione rośliny naczyniowe w zbiorach Herbarium Slupensis z lat 1875-1943 (2022), Parki dworskie Dorzecza Parsęty (2024).