Pon | Wto | Śro | Czw | Pią | Sob | Nie |
1 |
||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
Wydarzenie:
"Frankenstein"
zostało przeniesione do archiwum!..
Frankenstein
kultura, teatry
- reżyseria: Grzegorz Jaremko
Kultowa opowieść, którą zna każdy. „Frankenstein” Mary Shelley zapisał się w popkulturze jako mit o przerażającym potworze i jego stwórcy. Książka powstała latem 1816 roku, kiedy wybuchł wulkan Tambora w Indonezji, tworząc katastroficzną aurę. To właśnie w czasach, kiedy klęska była odmieniana przez wszystkie przypadki, Shelley miała wymyślić przypowieść o potworze, istocie nieumiejącej komunikować się ze światem i opanowanej żądzą zemsty.
Spektakl w reżyserii Grzegorza Jaremki zaprasza do wstąpienia w horror. W jego doświadczaniu nie chodzi tylko o przetrwanie, lecz o zbratanie się ze strachem, by łagodnie wchodzić coraz dalej, w głąb, gdzie w mroku odsłaniają się przed nami nowe międzygatunkowe sojusze i szanse na dostrojenie się do dziwnej, postludzkiej i przerażającej przyszłości.
Obsada
- Wiktor Frankenstein: Kacper Kujawa
- Potwór: Maria Dąbrowska
- Potwór: Wojciech Sandach
- Potwór: Michał Lewandowski
- Henryk Clerval / Feliks: Maciej Łączyński (gościnnie)
- Elżbieta Lavenza: Maria Wójtowicz
- Alfons Frankenstein: Paweł Niczewski
- Karolina Beaufort-Frankenstein: Joanna Matuszak
- William Frankenstein / Duch Williama / Starzec: Arkadiusz Buszko
- Profesor Krempe: Magdalena Myszkiewicz
- Profesor Waldman: Adam Kuzycz-Berezowski
- Justyna Moritz / Duch Justyny / Agata: Julia Gadzina
- Słońce / Sędzia: Ewa Sobczak
- Prezenterka pogody / Sędzia: Barbara Biel
- reżyseria: Grzegorz Jaremko
- scenariusz i dramaturgia: Mateusz Górniak
- scenografia: Anna Maria Karczmarska, Mikołaj Małek
- kostiumy: Anna Maria Karczmarska
- światło i wideo: Robert Mleczko
- muzyka: Bartosz Zaskórski
- choreografia: Filip Szatarski
- asystent reżysera: Wojciech Sandach
- asystentka scenografów: Karolina Grygier (Akademia Sztuki w Szczecinie)
- asystentka scenografów: Marta Kubiak (Akademia Sztuki w Szczecinie)
- asystentka scenografów: Kamila Silicka (Akademia Sztuki w Szczecinie)
- inspicjentka: Jolanta Szadkowska
fot. Daniel Rumiancewprojekt i skład: Pełnia Studio
W scenariuszu pojawiają się fragmenty inspirowane „Mroczną ekologią” Timothy’ego Mortona i „Meltdown” Nicka Landa w tłumaczeniu Patricka Leftwicha.
Recenzje
- „Frankenstein zadaje nam pytanie o człowieczeństwo. O to, czy dzisiaj w świecie zarażonym rozprzestrzeniającą się nienawiścią, niechęcią wobec innych, w obleczonych wściekłością twarzach, możemy znaleźć jeszcze choć odrobinę dobra i ludzkich uczuć?”.– Małgorzata Klimczak, Dziennik Teatralny (przejdź do źródła)
- „Górniak sprawnie wpisał klasyczną powieść w duże współczesne kryzysy: psychologiczny, ekonomiczny i ekologiczny, tworząc narrację o byciu człowiekiem i byciu potworem z ludzkimi dążeniami. Jaremko buduje piękny i dość przerażający świat, zawieszony między psychologicznym dramatem i osadzonym w popkulturze horrorem. Dużo tu poruszających scen, osadzonych w robiącej mocne wrażenie scenografii, mnóstwo tu świetnego aktorstwa, sprawnie balansującego między realizmem i performancem pełnym głębokich emocji”.– Przemek Gulda , guldapoleca (przejdź do źródła)
Wydarzenie:
"Frankenstein"
zostało przeniesione do archiwum!..
Wydarzenie:
"Frankenstein"
zostało przeniesione do archiwum!..
Frankenstein
kultura, teatry
- reżyseria: Grzegorz Jaremko
Kultowa opowieść, którą zna każdy. „Frankenstein” Mary Shelley zapisał się w popkulturze jako mit o przerażającym potworze i jego stwórcy. Książka powstała latem 1816 roku, kiedy wybuchł wulkan Tambora w Indonezji, tworząc katastroficzną aurę. To właśnie w czasach, kiedy klęska była odmieniana przez wszystkie przypadki, Shelley miała wymyślić przypowieść o potworze, istocie nieumiejącej komunikować się ze światem i opanowanej żądzą zemsty.
Spektakl w reżyserii Grzegorza Jaremki zaprasza do wstąpienia w horror. W jego doświadczaniu nie chodzi tylko o przetrwanie, lecz o zbratanie się ze strachem, by łagodnie wchodzić coraz dalej, w głąb, gdzie w mroku odsłaniają się przed nami nowe międzygatunkowe sojusze i szanse na dostrojenie się do dziwnej, postludzkiej i przerażającej przyszłości.
Obsada
- Wiktor Frankenstein: Kacper Kujawa
- Potwór: Maria Dąbrowska
- Potwór: Wojciech Sandach
- Potwór: Michał Lewandowski
- Henryk Clerval / Feliks: Maciej Łączyński (gościnnie)
- Elżbieta Lavenza: Maria Wójtowicz
- Alfons Frankenstein: Paweł Niczewski
- Karolina Beaufort-Frankenstein: Joanna Matuszak
- William Frankenstein / Duch Williama / Starzec: Arkadiusz Buszko
- Profesor Krempe: Magdalena Myszkiewicz
- Profesor Waldman: Adam Kuzycz-Berezowski
- Justyna Moritz / Duch Justyny / Agata: Julia Gadzina
- Słońce / Sędzia: Ewa Sobczak
- Prezenterka pogody / Sędzia: Barbara Biel
- reżyseria: Grzegorz Jaremko
- scenariusz i dramaturgia: Mateusz Górniak
- scenografia: Anna Maria Karczmarska, Mikołaj Małek
- kostiumy: Anna Maria Karczmarska
- światło i wideo: Robert Mleczko
- muzyka: Bartosz Zaskórski
- choreografia: Filip Szatarski
- asystent reżysera: Wojciech Sandach
- asystentka scenografów: Karolina Grygier (Akademia Sztuki w Szczecinie)
- asystentka scenografów: Marta Kubiak (Akademia Sztuki w Szczecinie)
- asystentka scenografów: Kamila Silicka (Akademia Sztuki w Szczecinie)
- inspicjentka: Jolanta Szadkowska
fot. Daniel Rumiancewprojekt i skład: Pełnia Studio
W scenariuszu pojawiają się fragmenty inspirowane „Mroczną ekologią” Timothy’ego Mortona i „Meltdown” Nicka Landa w tłumaczeniu Patricka Leftwicha.
Recenzje
- „Frankenstein zadaje nam pytanie o człowieczeństwo. O to, czy dzisiaj w świecie zarażonym rozprzestrzeniającą się nienawiścią, niechęcią wobec innych, w obleczonych wściekłością twarzach, możemy znaleźć jeszcze choć odrobinę dobra i ludzkich uczuć?”.– Małgorzata Klimczak, Dziennik Teatralny (przejdź do źródła)
- „Górniak sprawnie wpisał klasyczną powieść w duże współczesne kryzysy: psychologiczny, ekonomiczny i ekologiczny, tworząc narrację o byciu człowiekiem i byciu potworem z ludzkimi dążeniami. Jaremko buduje piękny i dość przerażający świat, zawieszony między psychologicznym dramatem i osadzonym w popkulturze horrorem. Dużo tu poruszających scen, osadzonych w robiącej mocne wrażenie scenografii, mnóstwo tu świetnego aktorstwa, sprawnie balansującego między realizmem i performancem pełnym głębokich emocji”.– Przemek Gulda , guldapoleca (przejdź do źródła)