Pon | Wto | Śro | Czw | Pią | Sob | Nie |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
Nie twoja kolej, kochanie
kultura, teatry
- reżyseria, dramaturgia i scenografia: Tomasz Cymerman
Stary jak świat wątek dwojga kochanków, którzy nie ustają w wysiłkach, by się odnaleźć. Bohaterowie spektaklu to para, która chce spotkać się w rocznicę swojego związku. Obydwoje wyruszają w podróż z dwóch krańców Polski mając nadzieję, że wieczorem uda im się spotkać na sentymentalnej dla nich stacji kolejowej. Podróż okazuje się jednak zadaniem zupełnie karkołomnym. Bohaterowie spektaklu wciąż jednak wierzą, że ich miłość wszystko przezwycięży. Czyżby?
„Nie twoja kolej, kochanie” to mikromusical pełen anegdot, w którym publiczność rozpozna całe spektrum emocji, jakie towarzyszą podróżującemu przez polskie wertepy, rozjazdy i torowiska. Spektakl łączy wątki humorystyczne z zupełnie niehumorystyczną prawdą na temat transportu publicznego. Przyjedzie? Nie przyjedzie? Oto jest pytanie.
Obsada- Eliza: Magdalena Wrani-Stachowska
- Piotr: Konrad Beta
- Chochlik: Konrad Pawicki
- reżyseria, dramaturgia i scenografia: Tomasz Cymerman
- tekst i piosenki: Krzysztof Szekalski
- kompozycja piosenek i muzyka: Dominik Strycharski
- kostiumy i konsultacja scenograficzna: Marta Śniosek-Masacz
- inspicjentka: Magdalena Kaźmierska
fot. Daniel Rumiancewskład: Pełnia Studio
Spektakl bierze udział w 31. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.
Recenzje
- „(…) Znakomita absurdalna formuła i… atmosfera. Wspaniale oglądać na scenie aktorów, którzy lubią siebie, lubią tekst, a przy tym świetnie i szczerze się bawią (także z publicznością). Cała trójka epatuje bezceremonialnym dystansem, tyleż wyrafinowanym co absurdalnym poczuciem humoru, ale jednocześnie rozumieją powagę tematu i znaczenie tego o czym mówią i śpiewają.”– Daniel Źródlewski, Teksty Żródłowe (przejdź do źródła)
- „(…) przedstawienie, w którym udało się połączyć humor z mało optymistycznym obrazem naszego transportu publicznego. Aktorzy niewątpliwie udźwignęli ten bagaż doświadczeń.”– Radosław Bruch, Wszczecinie.pl (przejdź do źródła)
Nie twoja kolej, kochanie
kultura, teatry
- reżyseria, dramaturgia i scenografia: Tomasz Cymerman
Stary jak świat wątek dwojga kochanków, którzy nie ustają w wysiłkach, by się odnaleźć. Bohaterowie spektaklu to para, która chce spotkać się w rocznicę swojego związku. Obydwoje wyruszają w podróż z dwóch krańców Polski mając nadzieję, że wieczorem uda im się spotkać na sentymentalnej dla nich stacji kolejowej. Podróż okazuje się jednak zadaniem zupełnie karkołomnym. Bohaterowie spektaklu wciąż jednak wierzą, że ich miłość wszystko przezwycięży. Czyżby?
„Nie twoja kolej, kochanie” to mikromusical pełen anegdot, w którym publiczność rozpozna całe spektrum emocji, jakie towarzyszą podróżującemu przez polskie wertepy, rozjazdy i torowiska. Spektakl łączy wątki humorystyczne z zupełnie niehumorystyczną prawdą na temat transportu publicznego. Przyjedzie? Nie przyjedzie? Oto jest pytanie.
Obsada- Eliza: Magdalena Wrani-Stachowska
- Piotr: Konrad Beta
- Chochlik: Konrad Pawicki
- reżyseria, dramaturgia i scenografia: Tomasz Cymerman
- tekst i piosenki: Krzysztof Szekalski
- kompozycja piosenek i muzyka: Dominik Strycharski
- kostiumy i konsultacja scenograficzna: Marta Śniosek-Masacz
- inspicjentka: Magdalena Kaźmierska
fot. Daniel Rumiancewskład: Pełnia Studio
Spektakl bierze udział w 31. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.
Recenzje
- „(…) Znakomita absurdalna formuła i… atmosfera. Wspaniale oglądać na scenie aktorów, którzy lubią siebie, lubią tekst, a przy tym świetnie i szczerze się bawią (także z publicznością). Cała trójka epatuje bezceremonialnym dystansem, tyleż wyrafinowanym co absurdalnym poczuciem humoru, ale jednocześnie rozumieją powagę tematu i znaczenie tego o czym mówią i śpiewają.”– Daniel Źródlewski, Teksty Żródłowe (przejdź do źródła)
- „(…) przedstawienie, w którym udało się połączyć humor z mało optymistycznym obrazem naszego transportu publicznego. Aktorzy niewątpliwie udźwignęli ten bagaż doświadczeń.”– Radosław Bruch, Wszczecinie.pl (przejdź do źródła)