Musical 'Metro' grany od 1991 stał się polskim, a może nawet światowym fenomenem. Przez te wszystkie lata (zagrano już ponad 1200 przedstawień) nie stracił na aktualności. Wciąż przyciąga tłumy widzów i pozostaje w pamięci na długo. Uważam 'Metro' Studio Buffo za kanon teatralny dla każdego Polaka. 'Metro' jest musicalem bardzo współczesnym. Opowiada historię młodych ludzi, którzy nęceni przez różnych łowców głów i talentów, chcą wejść na drogę kariery. Ich oczekiwania i marzenia stykają się z brutalnym światem. Ci wrażliwi, młodzi, początkujący artyści muszą zmierzyć się z cynizmem, odrzuceniem, siłą pieniądza. Czy o to im chodzi? Czy warto wejść w brutalny świat show-biznesu, z akcentem na biznes? Czy warto robić karierę idąc po trupach? Przed takimi pytaniami stają bohaterowie musicalu. 'Metro' rozprawia się nie tylko z karierowiczostwem. Pokazuje świat zdominowany przez pieniądz i pęd za informacją, szaleńcze tempo współczesnego świata. Od rana słuchamy wiadomości, zdobywamy informacje, czytamy gazety, potem praca, zarabianie pieniędzy, robienie kariery. Wieczorem znów wiadomości, kolejne informacje, douczanie, trening, bo trzeba być coraz lepszym. Świat stawia nowe wymagania, ciągle podnosi poprzeczkę. Zanim się obejrzymy jest już noc i trzeba iść spać, bo jutro kolejny, taki sam dzień. Kolejna pogoń. A gdzie czas na przyjaciół, na odpoczynek, na relaks, na uśmiech, na miłość? ,

Grupa młodych wykonawców opowiada o swoich marzeniach, a każda wyśpiewana nuta, każdy wytańczony takt jest tych marzeń spełnieniem. Widzimy więc na scenie pasję i entuzjazm, taniec i śpiew jakiego nie znał polski teatr. Jest tam miłość, szaleństwo i młodość. I to wszystko sprawia, że granica między teatrem a rzeczywistością staje się płynna, akcja spektaklu zdaje się wykraczać daleko poza teatralne foyer, a czas staje się wyłącznie funkcją wyobraźni. "METRO". Gdzieś między fikcją a rzeczywistością... Uliczni grajkowie, śpiewacy i tancerze wystawiają na podziemnych peronach metra spektakl dla pasażerów. Jego twórcą i animatorem jest Jan, dla którego metro jest domem, a underground - sposobem na życie. Spektakl budzi sensację, a młodzi artyści otrzymują propozycję pracy w komercyjnym teatrze. To opowieść o marzeniach i rozczarowaniach, o pasji i zdradzie, o młodzieńczych ideałach i władzy pieniądza, a przede wszystkim to historia romantycznej miłości. 

Libretto i teksty piosenek - AGATA i MARYNA MIKLASZEWSKIE 

Muzyka - JANUSZ STOKŁOSA  

Scenografia - JANUSZ SOSNOWSKI 

Dźwięk - JAROSŁAW REGULSKI, KRZYSZTOF JAROSZEWSKI 

Kostiumy - EWA KRAUZE i MAGDALENA MACIEJEWSKA 

Światło - MIECZYSŁAW KOZIOŁ efekty laserowe - DANUTA BILIŃSKA 

Scenariusz, choreografia i reżyseria - JANUSZ JÓZEFOWICZ 

Prapremiera - 30.01.1991r. w Teatrze Dramatycznym w Warszawie 

Premiera w teatrze MINSKOFF na Broadwayu /USA/ 16.04.1992r. 

OBSADA: 

Anka - Magdalena Dąbkowska/Katarzyna Granecka 

Jan - Jerzy Grzechnik/Jakub Józefowicz 

Filip - Maciej Robakiewicz 

Max - Mariusz Czajka 

Wokaliści: Maria Tyszkiewicz, Aleksandra Zawadzka, Nina Major, Magdalena Dąbkowska, Jerzy Grzechnik, Artur Chamski, Marcin Tyma, Mateusz Jakubiec, Dominik Ochociński. Tancerze: Aleksandra Popławska, Katarzyna Granecka, Iga Ryś, Paulina Jaskółowska, Ela Wilczyńska, Agata Nowakowska, Ola Kosińska, Iga Marszałek, Paweł Orłowski, Błażej Ciszek, Łukasz Trautsolt, Tomasz Krajewski, Ivan Belkov, Pavel Belkov, Stepan Lapin, Pavlo Tiomnikovskyi, Patryk Darłak.

Czas trwania przedstawienia (z przerwą) - 135 min