Dario Fo, laureat Nagrody Nobla w 1997 r., jest nie tylko dramaturgiem i pisarzem, ale aktorem i reżyserem. Często występował na scenie w duecie z żoną Franką Rame. Napisana wspólnie w latach 70 komedia Związek otwarty jest przeznaczona, właśnie dla dwóch osób. Małżeństwo w średnim wieku przeżywa długotrwały kryzys, co jest punktem wyjścia dla tej naszpikowanej zabawnymi sytuacjami sztuki. Mąż nałogowo wdaje się w coraz to nowe romanse, o czym bezceremonialnie i ze szczegółami informuje żonę. Jako zwolennik 'związku otwartego' nie widzi w tym nic złego. Wręcz przeciwnie, swoją postawę uważa za nowoczesną, kontestującą mieszczańskie schematy. Żona nie może zrozumieć małżonka. Mało tego, coraz częściej miewa silne nerwice, których efektem są dzikie awantury i nieudane próby samobójcze. W końcu - w imię szczerości - mężczyzna proponuje żonie wolny związek. Czy przyjmie ona tę propozycję i czy to uratuje ich relacje? Musicie Państwo przekonać się sami! ,

"Jeśli otwarty związek dwóch osób ma funkcjonować, może być otwarty tylko z jednej strony: ze strony mężczyzny. Bo jak się związek otworzy z obu stron, to powstaje… przeciąg!"

Kryzys w małżeństwie bywa niekiedy zabawny. Kryzys we włoskim małżeństwie jest po prostu komedią. Zazdrość, miłość, przywiązanie - wszystkie te uczucia zostaną wystawione na ciężką próbę kiedy ON zaproponuje zmianę ich małżeństwa w związek otwarty, a ONA - początkowo wrogo nastawiona - odnajdzie się w tej zmianie nad wyraz dobrze. Farsa napisana przez włoskiego laureata literackiej Nagrody Nobla Dario Fo, jego żonę Frankę Rame i ich syna Iacoba Fo jest przewrotną, przezabawną komedią. Ale jest także majstersztykiem dramaturgicznym: to teatr w teatrze, w którym poczesne miejsce zajmują bezpośredni kontakt i dialog z widzem.