Pon | Wto | Śro | Czw | Pią | Sob | Nie |
1 | 2 | 3 |
||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
Wyskubki
kultura, teatry
Wyskubki
wg Tadeusza Różewicza
Czas trwania 90 min [bez przerwy]
Data premiery 3 czerwca 2022
Scena na Strychu
Miejsca nienumerowane
Opis
Śpiew, taniec i poezja – Wyskubki to spektakl, w którym zaciera się podział na aktorów i widzów. Pretekstem jest tytułowy zwyczaj, który polega na darciu pierza przez kobiety, a najczęściej kończy się wspólną zabawą. Obrzędowi na scenie towarzyszą kompozycje Aleksandra Brzezińskiego, zainspirowane trzema tradycjami – ludową, klezmerską i folkloru miejskiego – wywiedzionymi z historii terenów pogranicza Mazowsza, Śląska i Wielkopolski. „To przedstawienie jest próbą poszukiwania w poezji i prozie Tadeusza Różewicza śladów Gabrielowa – wsi, z której pochodzi jego rodzina” – mówi Paweł Kamza, reżyser Wyskubków.
Na twórczość Różewicza najczęściej patrzy się z perspektywy Awangardy, tymczasem twórcy spektaklu szukają w niej nawiązań do tradycji ludowej. 'W jego utworach są ślady liryki ludowej i wykorzystujemy je – stały się naszymi piosenkami' – podkreśla Paweł Kamza, reżyser a zarazem adaptator. Spektakl powstał na podstawie wierszy i fragmentów opowiadań (m.in. z tomów: Matka odchodzi, Kup kota w worku, Pięć poematów, Echa leśne i Poemat otwarty).
„Zapraszamy widzów na Wyskubki, czyli wspólne skubanie, gadanie, śpiewanie i tańczenie. Opowiemy historię naszych bohaterów i mamy nadzieję, że publiczność podzielili się z nami swoimi historiami o powtarzaniu czasu' – powiedział Paweł Kamza.
Realizatorzy
adaptacja i reżyseria Paweł Kamza
scenografia i kostiumy Iza Kolka
muzyka Aleksander Brzeziński
choreografia Adrian Rzetelski
inspicjentka Justyna Bartman-Jaskuła
realizacja światła Jacek Mieczkowski
realizacja dźwięku Krzysztof Pietrzykowski
Obsada
Florentyna, babka, bywa babko-wróblem Miłosz Pietruski
Stanisława, córka Florentyny, zwana ciotką, kochał się w niej czternastoletni chłopiec Zina Kerste
Stefania, córka Florentyny, zwana matką, oszczędzała i oszczędzała, kwaśnicy nie dawała Anna Błaut
Janka, córka Florentyny, zwana chrzestną, wyszła w sukni w groszki za aniołem Dominika Probachta
Julka, córka Stefanii, zwana młodą, kochała się w partyzantach, chociaż wojny nie pamiętała Ewa Niemotko
Matusek, który gapił się na samoloty Krzysztof Boczkowski
oraz Aleksander Brzeziński (muzyka na żywo)
Wyskubki
kultura, teatry
Wyskubki
wg Tadeusza Różewicza
Czas trwania 90 min [bez przerwy]
Data premiery 3 czerwca 2022
Scena na Strychu
Miejsca nienumerowane
Opis
Śpiew, taniec i poezja – Wyskubki to spektakl, w którym zaciera się podział na aktorów i widzów. Pretekstem jest tytułowy zwyczaj, który polega na darciu pierza przez kobiety, a najczęściej kończy się wspólną zabawą. Obrzędowi na scenie towarzyszą kompozycje Aleksandra Brzezińskiego, zainspirowane trzema tradycjami – ludową, klezmerską i folkloru miejskiego – wywiedzionymi z historii terenów pogranicza Mazowsza, Śląska i Wielkopolski. „To przedstawienie jest próbą poszukiwania w poezji i prozie Tadeusza Różewicza śladów Gabrielowa – wsi, z której pochodzi jego rodzina” – mówi Paweł Kamza, reżyser Wyskubków.
Na twórczość Różewicza najczęściej patrzy się z perspektywy Awangardy, tymczasem twórcy spektaklu szukają w niej nawiązań do tradycji ludowej. 'W jego utworach są ślady liryki ludowej i wykorzystujemy je – stały się naszymi piosenkami' – podkreśla Paweł Kamza, reżyser a zarazem adaptator. Spektakl powstał na podstawie wierszy i fragmentów opowiadań (m.in. z tomów: Matka odchodzi, Kup kota w worku, Pięć poematów, Echa leśne i Poemat otwarty).
„Zapraszamy widzów na Wyskubki, czyli wspólne skubanie, gadanie, śpiewanie i tańczenie. Opowiemy historię naszych bohaterów i mamy nadzieję, że publiczność podzielili się z nami swoimi historiami o powtarzaniu czasu' – powiedział Paweł Kamza.
Realizatorzy
adaptacja i reżyseria Paweł Kamza
scenografia i kostiumy Iza Kolka
muzyka Aleksander Brzeziński
choreografia Adrian Rzetelski
inspicjentka Justyna Bartman-Jaskuła
realizacja światła Jacek Mieczkowski
realizacja dźwięku Krzysztof Pietrzykowski
Obsada
Florentyna, babka, bywa babko-wróblem Miłosz Pietruski
Stanisława, córka Florentyny, zwana ciotką, kochał się w niej czternastoletni chłopiec Zina Kerste
Stefania, córka Florentyny, zwana matką, oszczędzała i oszczędzała, kwaśnicy nie dawała Anna Błaut
Janka, córka Florentyny, zwana chrzestną, wyszła w sukni w groszki za aniołem Dominika Probachta
Julka, córka Stefanii, zwana młodą, kochała się w partyzantach, chociaż wojny nie pamiętała Ewa Niemotko
Matusek, który gapił się na samoloty Krzysztof Boczkowski
oraz Aleksander Brzeziński (muzyka na żywo)