Pon | Wto | Śro | Czw | Pią | Sob | Nie |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
Gwiazda
kultura, teatry
Gwiazda
Helmut Kajzar
Czas trwania 75 min [bez przerwy]
Data premiery 24 września 2016
Scena na Strychu
Miejsca nienumerowane
Opis
Gwiazda to aktor owładnięty obsesją roli, z którą całkowicie się utożsamia. Człowiek samotny, niespełniony, znajdujący się na skraju rozpaczy i szaleństwa. Zmaga się on z uczuciami uwielbienia i zarazem zazdrości, uciekając od świata i pogrążając się w samotności i rozczarowaniu. Ideał i zarazem przekleństwo bohatera w spektaklu uosabia głos Tadeusza Łomnickiego, zaczerpnięty ze słynnej realizacji radiowej Gwiazdy.
Korzystając z technologii dźwięku przestrzennego reżyser zaproponował widzom „wejście w głowę” postaci. Otoczeni dźwiękiem jesteśmy nie tylko świadkami działań Gwiazdy, ale też słyszymy, dokładnie jego/jej myśli. „Podsłuchiwanie” głosów w głowie bohatera możliwe jest dzięki słuchawkom, które każdy widz otrzymuje przed wejściem na widownię.
W spektaklu realizowanym w WTW po raz pierwszy w polskim teatrze wykorzystany został dźwięk binauralny – nagrany przy pomocy tzw. „sztucznej głowy”. Jest to ścieżka dźwiękowa, która – odtwarzana w zwykłych słuchawkach – daje doskonałe złudzenie pełnej, naturalnej przestrzeni akustycznej. Krzysztof Czeczot sięgał już po tę technikę w swoich produkcjach radiowych.
Realizatorzy
reżyseria Krzysztof Czeczot
dramaturgia Jadwiga Juczkowicz, Krzysztof Czeczot
muzyka Adam Walicki
scenografia David Zalesky
kostiumy Varvara Frol
projekcje video Jakub Lech
dźwięk Maciej Zych, Patryk Morawski | OSORNO
inspicjentka Katarzyna Krajewit
Obsada
Maciej Tomaszewski
Muzyka Adam Milwiw-Baron, Paweł Konikiewicz
Gwiazda
kultura, teatry
Gwiazda
Helmut Kajzar
Czas trwania 75 min [bez przerwy]
Data premiery 24 września 2016
Scena na Strychu
Miejsca nienumerowane
Opis
Gwiazda to aktor owładnięty obsesją roli, z którą całkowicie się utożsamia. Człowiek samotny, niespełniony, znajdujący się na skraju rozpaczy i szaleństwa. Zmaga się on z uczuciami uwielbienia i zarazem zazdrości, uciekając od świata i pogrążając się w samotności i rozczarowaniu. Ideał i zarazem przekleństwo bohatera w spektaklu uosabia głos Tadeusza Łomnickiego, zaczerpnięty ze słynnej realizacji radiowej Gwiazdy.
Korzystając z technologii dźwięku przestrzennego reżyser zaproponował widzom „wejście w głowę” postaci. Otoczeni dźwiękiem jesteśmy nie tylko świadkami działań Gwiazdy, ale też słyszymy, dokładnie jego/jej myśli. „Podsłuchiwanie” głosów w głowie bohatera możliwe jest dzięki słuchawkom, które każdy widz otrzymuje przed wejściem na widownię.
W spektaklu realizowanym w WTW po raz pierwszy w polskim teatrze wykorzystany został dźwięk binauralny – nagrany przy pomocy tzw. „sztucznej głowy”. Jest to ścieżka dźwiękowa, która – odtwarzana w zwykłych słuchawkach – daje doskonałe złudzenie pełnej, naturalnej przestrzeni akustycznej. Krzysztof Czeczot sięgał już po tę technikę w swoich produkcjach radiowych.
Realizatorzy
reżyseria Krzysztof Czeczot
dramaturgia Jadwiga Juczkowicz, Krzysztof Czeczot
muzyka Adam Walicki
scenografia David Zalesky
kostiumy Varvara Frol
projekcje video Jakub Lech
dźwięk Maciej Zych, Patryk Morawski | OSORNO
inspicjentka Katarzyna Krajewit
Obsada
Maciej Tomaszewski
Muzyka Adam Milwiw-Baron, Paweł Konikiewicz