„My hrabiny nie płaczemy" – autorski spektakl Olgi Adamskiej z akompaniamentem akordeonu w rękach Romana Rydza. Recepta na to jak godzić się z przemijaniem nie rezygnując z siebie i swoich pragnień oraz jak znaleźć wolność i autonomię bez wyzbywania się miłości do mężczyzn.
 

Olga Adamska świeżo i inteligentnie podchodzi do najpopularniejszych tematów, takich jak: życie, aktywności, marzenia, wszelakie związki  i relacje damsko-męskie. Przedstawia je  z kobiecego punktu widzenia, lecz spektakl nie jest adresowany wyłącznie do publiczności żeńskiej.
 

Mówione i śpiewane zabawne i wzruszające historie oparte są na celnej obserwacji współczesnej codzienności. Aktorka przekazuje receptę na to jak być dzisiaj kobietą, która lubi i ceni siebie. Poczucie humoru i dystans, błyskotliwość i ironia z dużą dozą ciepła i zrozumienia – w monologach Olgi Adamskiej można rozpoznać własne doświadczenia i roześmiać się terapeutycznie. W przeważającej większości dowcipne monologi debiutującej poza Internetami Anny Ołów Wachowicz.

 

 

 

RECENZJE:

Wiele twarzy kobiet(y)

Kobiety, kobietki i damy