| Pon | Wto | Śro | Czw | Pią | Sob | Nie |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | ||
Zakończenie sezonu / Brahms / Czajkowski
kultura, koncerty i imprezy, muzyka poważna
Koncert kończący sezon artystyczny 2022/2023 rozpocznie dzieło jednego z największych kompozytorów XIX wieku, uważanego za ostatniego kontynuatora wielkiej tradycji klasycznej sięgającej Bacha, Mozarta i Haydna.
Koncert na skrzypce i wiolonczelę a-moll op. 102, znany także jako Koncert podwójny Johannesa Brahmsa (1833-1897), powstał w 1887 roku.
Wówczas była to już niezwykle rzadko praktykowana forma muzyczna. Niemniej w epoce klasycznej koncerty pisane na kilku solistów były powszechne, o czym świadczą concertos grossos, symfonie koncertujące, chociażby Wolfganga Amadeusza Mozarta. Koncert podwójny to ostatnie dzieło symfoniczne Brahmsa, napisane dwa lata po jego czwartej i ostatniej symfonii. Utwór ten zagra dla Państwa dwoje wybitnych solistów: Sarah Christian (skrzypce – znakomita solistka i koncertmistrzyni Deutsche Kammerphilharmonie Bremen) oraz koncertujący na całym świecie Maximilian Hornung (wiolonczela – zdobywca prestiżowej nagrody magazynu „ECHO Klassik” za swój pierwszy album nagrany dla Sony w 2011 roku oraz tytułu Młodego Artysty Roku).
Na koniec zabrzmi zaś wielka Symfonia nr 5 Piotra Czajkowskiego (1840-1893). Na pierwszych szkicach utworu kompozytor zanotował: Wstęp: Całkowite poddanie się losowi lub, co sprowadza się do tego samego, nieuchronnej predestynacji Opatrzności. Allegro: I. Szmery, wątpliwości, skargi, wyrzuty do… II. Czy nie lepiej rzucić się w wir wiary?
No cóż, wygląda to znakomicie, pod warunkiem że uda mi się [ten zamysł] zrealizować.
Udało się. Symfonia miała swoją premierę w Sankt Petersburgu w 1888 roku pod batutą samego kompozytora. Publiczność przyjęła utwór przychylnie, ale krytyka nie podzielała tego entuzjazmu. Recenzje były druzgocące do tego stopnia, że sam Czajkowski zaczął wątpić w jakość swojego dzieła. Nie pierwszy to raz jednak krytyka nie poznała się na wielkości nowego dzieła. Dopiero rok później, zagrana w Hamburgu w 1889 roku, Piąta symfonia odniosła sukces, na jaki zasługiwała. Dziś jest to jeden z najpopularniejszych utworów Czajkowskiego. Co ciekawe, dokładnie ten sam los spotkał jego Koncert fortepianowy nr 1 b-moll op. 23, jedno z największych dzieł w historii muzyki, który nieprzychylna Czajkowskiemu krytyka uznała za nienadający się do słuchania.
Piąta symfonia jest jedyną z wszystkich sześciu symfonii Czajkowskiego, w której w każdej z czterech części pojawia się cykliczny temat symbolizujący Opatrzność. Istotnie, ideą przewodnią tego utworu jest walka człowieka z własnym przeznaczeniem, a także próba jego zrozumienia i odnalezienia w nim sensu.
Będzie to ostatni koncert z cyklu Grandioso w tym sezonie artystycznym. Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii poprowadzi jej główny dyrygent oraz dyrektor artystyczny, maestro Rune Bergmann.
Artyści:
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii w Szczecinie
Sarah Christian - skrzypce
Maximilian Hornung - wiolonczela
Rune Bergmann - dyrygent
Utwory:
Johannes Brahms - Koncert na skrzypce i wiolonczelę a-moll op. 102
Piotr Czajkowski - Symfonia nr 5 e-moll op. 64
Koncert na skrzypce i wiolonczelę a-moll op. 102, znany także jako Koncert podwójny Johannesa Brahmsa (1833-1897), powstał w 1887 roku.
Wówczas była to już niezwykle rzadko praktykowana forma muzyczna. Niemniej w epoce klasycznej koncerty pisane na kilku solistów były powszechne, o czym świadczą concertos grossos, symfonie koncertujące, chociażby Wolfganga Amadeusza Mozarta. Koncert podwójny to ostatnie dzieło symfoniczne Brahmsa, napisane dwa lata po jego czwartej i ostatniej symfonii. Utwór ten zagra dla Państwa dwoje wybitnych solistów: Sarah Christian (skrzypce – znakomita solistka i koncertmistrzyni Deutsche Kammerphilharmonie Bremen) oraz koncertujący na całym świecie Maximilian Hornung (wiolonczela – zdobywca prestiżowej nagrody magazynu „ECHO Klassik” za swój pierwszy album nagrany dla Sony w 2011 roku oraz tytułu Młodego Artysty Roku).
Na koniec zabrzmi zaś wielka Symfonia nr 5 Piotra Czajkowskiego (1840-1893). Na pierwszych szkicach utworu kompozytor zanotował: Wstęp: Całkowite poddanie się losowi lub, co sprowadza się do tego samego, nieuchronnej predestynacji Opatrzności. Allegro: I. Szmery, wątpliwości, skargi, wyrzuty do… II. Czy nie lepiej rzucić się w wir wiary?
No cóż, wygląda to znakomicie, pod warunkiem że uda mi się [ten zamysł] zrealizować.
Udało się. Symfonia miała swoją premierę w Sankt Petersburgu w 1888 roku pod batutą samego kompozytora. Publiczność przyjęła utwór przychylnie, ale krytyka nie podzielała tego entuzjazmu. Recenzje były druzgocące do tego stopnia, że sam Czajkowski zaczął wątpić w jakość swojego dzieła. Nie pierwszy to raz jednak krytyka nie poznała się na wielkości nowego dzieła. Dopiero rok później, zagrana w Hamburgu w 1889 roku, Piąta symfonia odniosła sukces, na jaki zasługiwała. Dziś jest to jeden z najpopularniejszych utworów Czajkowskiego. Co ciekawe, dokładnie ten sam los spotkał jego Koncert fortepianowy nr 1 b-moll op. 23, jedno z największych dzieł w historii muzyki, który nieprzychylna Czajkowskiemu krytyka uznała za nienadający się do słuchania.
Piąta symfonia jest jedyną z wszystkich sześciu symfonii Czajkowskiego, w której w każdej z czterech części pojawia się cykliczny temat symbolizujący Opatrzność. Istotnie, ideą przewodnią tego utworu jest walka człowieka z własnym przeznaczeniem, a także próba jego zrozumienia i odnalezienia w nim sensu.
Będzie to ostatni koncert z cyklu Grandioso w tym sezonie artystycznym. Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii poprowadzi jej główny dyrygent oraz dyrektor artystyczny, maestro Rune Bergmann.
Artyści:
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii w Szczecinie
Sarah Christian - skrzypce
Maximilian Hornung - wiolonczela
Rune Bergmann - dyrygent
Utwory:
Johannes Brahms - Koncert na skrzypce i wiolonczelę a-moll op. 102
Piotr Czajkowski - Symfonia nr 5 e-moll op. 64
Zakończenie sezonu / Brahms / Czajkowski
kultura, koncerty i imprezy, muzyka poważna
Koncert kończący sezon artystyczny 2022/2023 rozpocznie dzieło jednego z największych kompozytorów XIX wieku, uważanego za ostatniego kontynuatora wielkiej tradycji klasycznej sięgającej Bacha, Mozarta i Haydna.
Koncert na skrzypce i wiolonczelę a-moll op. 102, znany także jako Koncert podwójny Johannesa Brahmsa (1833-1897), powstał w 1887 roku.
Wówczas była to już niezwykle rzadko praktykowana forma muzyczna. Niemniej w epoce klasycznej koncerty pisane na kilku solistów były powszechne, o czym świadczą concertos grossos, symfonie koncertujące, chociażby Wolfganga Amadeusza Mozarta. Koncert podwójny to ostatnie dzieło symfoniczne Brahmsa, napisane dwa lata po jego czwartej i ostatniej symfonii. Utwór ten zagra dla Państwa dwoje wybitnych solistów: Sarah Christian (skrzypce – znakomita solistka i koncertmistrzyni Deutsche Kammerphilharmonie Bremen) oraz koncertujący na całym świecie Maximilian Hornung (wiolonczela – zdobywca prestiżowej nagrody magazynu „ECHO Klassik” za swój pierwszy album nagrany dla Sony w 2011 roku oraz tytułu Młodego Artysty Roku).
Na koniec zabrzmi zaś wielka Symfonia nr 5 Piotra Czajkowskiego (1840-1893). Na pierwszych szkicach utworu kompozytor zanotował: Wstęp: Całkowite poddanie się losowi lub, co sprowadza się do tego samego, nieuchronnej predestynacji Opatrzności. Allegro: I. Szmery, wątpliwości, skargi, wyrzuty do… II. Czy nie lepiej rzucić się w wir wiary?
No cóż, wygląda to znakomicie, pod warunkiem że uda mi się [ten zamysł] zrealizować.
Udało się. Symfonia miała swoją premierę w Sankt Petersburgu w 1888 roku pod batutą samego kompozytora. Publiczność przyjęła utwór przychylnie, ale krytyka nie podzielała tego entuzjazmu. Recenzje były druzgocące do tego stopnia, że sam Czajkowski zaczął wątpić w jakość swojego dzieła. Nie pierwszy to raz jednak krytyka nie poznała się na wielkości nowego dzieła. Dopiero rok później, zagrana w Hamburgu w 1889 roku, Piąta symfonia odniosła sukces, na jaki zasługiwała. Dziś jest to jeden z najpopularniejszych utworów Czajkowskiego. Co ciekawe, dokładnie ten sam los spotkał jego Koncert fortepianowy nr 1 b-moll op. 23, jedno z największych dzieł w historii muzyki, który nieprzychylna Czajkowskiemu krytyka uznała za nienadający się do słuchania.
Piąta symfonia jest jedyną z wszystkich sześciu symfonii Czajkowskiego, w której w każdej z czterech części pojawia się cykliczny temat symbolizujący Opatrzność. Istotnie, ideą przewodnią tego utworu jest walka człowieka z własnym przeznaczeniem, a także próba jego zrozumienia i odnalezienia w nim sensu.
Będzie to ostatni koncert z cyklu Grandioso w tym sezonie artystycznym. Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii poprowadzi jej główny dyrygent oraz dyrektor artystyczny, maestro Rune Bergmann.
Artyści:
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii w Szczecinie
Sarah Christian - skrzypce
Maximilian Hornung - wiolonczela
Rune Bergmann - dyrygent
Utwory:
Johannes Brahms - Koncert na skrzypce i wiolonczelę a-moll op. 102
Piotr Czajkowski - Symfonia nr 5 e-moll op. 64
Koncert na skrzypce i wiolonczelę a-moll op. 102, znany także jako Koncert podwójny Johannesa Brahmsa (1833-1897), powstał w 1887 roku.
Wówczas była to już niezwykle rzadko praktykowana forma muzyczna. Niemniej w epoce klasycznej koncerty pisane na kilku solistów były powszechne, o czym świadczą concertos grossos, symfonie koncertujące, chociażby Wolfganga Amadeusza Mozarta. Koncert podwójny to ostatnie dzieło symfoniczne Brahmsa, napisane dwa lata po jego czwartej i ostatniej symfonii. Utwór ten zagra dla Państwa dwoje wybitnych solistów: Sarah Christian (skrzypce – znakomita solistka i koncertmistrzyni Deutsche Kammerphilharmonie Bremen) oraz koncertujący na całym świecie Maximilian Hornung (wiolonczela – zdobywca prestiżowej nagrody magazynu „ECHO Klassik” za swój pierwszy album nagrany dla Sony w 2011 roku oraz tytułu Młodego Artysty Roku).
Na koniec zabrzmi zaś wielka Symfonia nr 5 Piotra Czajkowskiego (1840-1893). Na pierwszych szkicach utworu kompozytor zanotował: Wstęp: Całkowite poddanie się losowi lub, co sprowadza się do tego samego, nieuchronnej predestynacji Opatrzności. Allegro: I. Szmery, wątpliwości, skargi, wyrzuty do… II. Czy nie lepiej rzucić się w wir wiary?
No cóż, wygląda to znakomicie, pod warunkiem że uda mi się [ten zamysł] zrealizować.
Udało się. Symfonia miała swoją premierę w Sankt Petersburgu w 1888 roku pod batutą samego kompozytora. Publiczność przyjęła utwór przychylnie, ale krytyka nie podzielała tego entuzjazmu. Recenzje były druzgocące do tego stopnia, że sam Czajkowski zaczął wątpić w jakość swojego dzieła. Nie pierwszy to raz jednak krytyka nie poznała się na wielkości nowego dzieła. Dopiero rok później, zagrana w Hamburgu w 1889 roku, Piąta symfonia odniosła sukces, na jaki zasługiwała. Dziś jest to jeden z najpopularniejszych utworów Czajkowskiego. Co ciekawe, dokładnie ten sam los spotkał jego Koncert fortepianowy nr 1 b-moll op. 23, jedno z największych dzieł w historii muzyki, który nieprzychylna Czajkowskiemu krytyka uznała za nienadający się do słuchania.
Piąta symfonia jest jedyną z wszystkich sześciu symfonii Czajkowskiego, w której w każdej z czterech części pojawia się cykliczny temat symbolizujący Opatrzność. Istotnie, ideą przewodnią tego utworu jest walka człowieka z własnym przeznaczeniem, a także próba jego zrozumienia i odnalezienia w nim sensu.
Będzie to ostatni koncert z cyklu Grandioso w tym sezonie artystycznym. Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii poprowadzi jej główny dyrygent oraz dyrektor artystyczny, maestro Rune Bergmann.
Artyści:
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii w Szczecinie
Sarah Christian - skrzypce
Maximilian Hornung - wiolonczela
Rune Bergmann - dyrygent
Utwory:
Johannes Brahms - Koncert na skrzypce i wiolonczelę a-moll op. 102
Piotr Czajkowski - Symfonia nr 5 e-moll op. 64